Η φωτιά του θυσιαστηρίου έπρεπε να καίει ακατάπαυστα. Η φυσική φωτιά μπορεί να σβήσει αν την σκεπάσεις με κάποιο αντικείμενο ή αν ξεχάσεις να τη τροφοδοτήσεις με καύσιμη ύλη. Έτσι και η φωτιά του Πνεύματος μπορεί να σβήσει αν τη σκεπάσουμε με άλλα πράγματα του κόσμου αυτού, όπως η μέριμνα για πλουτισμό, η φιλοδοξία κλπ. Ακόμη, μπορεί να σβήσει αν ξεχάσουμε να την τροφοδοτούμε με καύσιμη ύλη, όπως η προσευχή, ο αγιασμός κλπ.

Ότι τείνει να μετριάσει το ζήλο της ευσέβειας στην ψυχή και να ψυχράνει τα συναισθήματά μας ώστε να κατασταθούμε κρύοι και άψυχοι στην υπηρεσία του Θεού, μπορεί να θεωρηθεί “σβήσιμο του Πνεύματος”. Σβήνουμε το Πνεύμα όταν παραμελούμε τη καλλιέργεια του Χριστιανικού χαρακτήρα, τον αγώνα της προσευχής και τη βαθειά μελέτη της Βίβλου. Η κοσμικότητα, η ματαιοδοξία, η ελαφρότητα, η φιλοδοξία, η υπερηφάνεια, η φιλαρέσκεια και η ανοχή σε ανάρμοστες σκέψεις, ακολουθούν το σβήσιμο του Πνεύματος.

ΗΣΑ νζ:15 Διότι ούτω λέγει ο Ύψιστος και ο Υπέρτατος, ο κατοικών την αιωνιότητα, του οποίου το όνομα είναι Ο Αγιος· Εγώ κατοικώ εν υψηλοίς και εν αγίω τόπω· και μετά του συντετριμμένου την καρδίαν και του ταπεινού το πνεύμα, διά να ζωοποιώ το πνεύμα των ταπεινών και να ζωοποιώ την καρδίαν των συντετριμμένων.

ΕΣΔ θ:9 Διότι δούλοι ήμεθα· και εν τη δουλεία ημών δεν εγκατέλιπεν ημάς ο Θεός ημών, αλλ’ ηυδόκησε να εύρωμεν έλεος ενώπιον των βασιλέων της Περσίας, ώστε να δώση εις ημάς αναψυχήν, διά να ανεγείρωμεν τον οίκον του Θεού ημών και να ανορθώσωμεν τας ερημώσεις αυτού, και να δώση εις ημάς περιτείχισμα εν Ιούδα και εν Ιερουσαλήμ.

Β’ ΤΙΜ α:6  Διά την οποίαν αιτίαν σε υπενθυμίζω να αναζωπυρής το χάρισμα του Θεού, το οποίον είναι εν σοι διά της επιθέσεως των χειρών μου·

Α’ ΤΙΜ δ:14 μη αμέλει το χάρισμα, το οποίον είναι εν σοι, το οποίον εδόθη εις σε διά προφητείας μετά επιθέσεως των χειρών του πρεσβυτερίου.

Α’ ΘΕΣ ε:19 Το Πνεύμα μη σβύνετε…